We zijn er weer!

Het was heerlijk, het winterreces. Als ik eerlijk ben had het nog wel iets langer mogen duren (#eerlijkduurthetlangst, haha), maar het is ook wel weer fijn om aan de slag te gaan. Wel in gezonde balans, want de afgelopen maanden heb ik wel héél veel te hard gewerkt. Het was nuttig, het was goed en ik stond er volledig achter - en nog. Maar er is ook iets te zeggen voor een gezonde werk-privé balans. En laat dat nu een goed voornemen in 2012 zijn. ;-)

Het is me opgevallen dat sommigen in mijn netwerk er wat moeite mee hadden dat - zelfs -  ik de stekker er af en toe uit trek. Iedereen heeft recht op ontspanning en vakantie, dus ook ik. Op enkele uitschieters na heb ik gelukkig toch wat rust weten te pakken. Fijn tijd om huisklusjes (die veel te lang waren blijven liggen) op te pakken, te genieten van wellness-activiteiten (of beter gezegd 'geen activiteiten'), obscure marktjes afstruinen naar antieke fotoansichtkaarten, verstuurd door mensen die er nu niet meer zijn en die de kaarten ooit met grote overtuiging schreven aan vrienden en geliefden. Kleine en grote verhalen, verpakt in een kartonnen kaartje. Wat dit met mijn werk te maken heeft? Niet zoveel, al was het misschien de vertaalslag van het vertellen van verhalen. Dat doe ik ook vrijwel dagelijks. Op mijn blog, in presentaties, in trainingen en workshops, en in mijn leergang Online Communicatie & Social Media. De verhalen zijn wellicht anders dan honderd jaar geleden, maar de overtuiging en intensiteit is eigenlijk van alle tijden. Laten we dat vasthouden! 

Vandaag vertel ik die verhalen in ieder geval niet via mijn iPhone. Want die ben ik - en dat is geloof ik nog nooit eerder in mijn smartphoneleven gebeurd - vergeten mee te nemen naar kantoor. Haha! #vivelavie #onthaasting